Wiedźma wojny to czwarty film fabularny w karierze
kanadyjskiego reżysera Kima Nguyena, którego premiera odbyła się na
festiwalu filmowym w Berlinie. Był to pierwszy od 12 lat kanadyjski film
prezentowany w sekcji konkursowej Berlinale.

Film jest nie tylko
wstrząsającym obrazem wojny widzianej oczami dziecka, lecz również
pozbawioną sentymentalizmu opowieścią o nadziei i silnej woli
przetrwania, które w sytuacjach ekstremalnych jest w stanie odnaleźć w
sobie człowiek. To również portret pamięci dziecka, naznaczonej
traumatycznym w skutkach horrorem wojny. Zarówno w scenariuszu filmu,
jak i w wielu scenach widać inspirację Jądrem ciemności Josepha Conrada
oraz Czasem apokalipsy Francisa Forda Coppoli.

Wiedźma wojny
intryguje nie tylko tematyką, lecz również językiem filmowego wyrazu,
przypominającym dokonania twórców realizmu magicznego. Reżyser stosuje
wobec widza szczególną taktykę. Sfilmowana całkowicie w naturalnej
scenerii Wiedźma wojny balansuje na granicy snu i jawy, wokół
dwubiegunowych tematów: delikatności i okrucieństwa, gry i wojny,
miłości i śmierci.

Zdjęcia do filmu kręcono w technice HD w
Kongo, a główną rolę zagrała debiutująca na ekranie 14-letnia Rachel
Mwanza, wówczas półanalfabetka, porzucona w dzieciństwie przez rodziców i
wychowana przez babcię. Za rolę Komony w Wiedźmie wojny otrzymała
nagrodę dla Najlepszej Aktorki na festiwalu Berlinale, a udział w filmie
diametralnie zmienił jej życie - rozpoczęła naukę w szkole, gdzie
nauczyła się pisać i czytać. Ścieżka dźwiękowa do filmu to wybrana przez
reżysera kompilacja folkowej i popowej angolskiej muzyki z albumu
Angolan Music 72-74.

źródło: www.filmweb.pl , www.kinoinfo.pl , www.stopklatka.pl , www.filmaster.pl