Trzynastoletnia Melanie spędza wakacje w
austriackich Górach Wechsel na obozie dla otyłych nastolatek. Jej matka
Teresa wyjechała do Kenii w poszukiwaniu „beach boysów", a dewocyjnie
wierząca ciotka Anna Maria szerzy katolicyzm chodząc z misją po domach.
Pod opieką wytatuowanego trenera i smukłego dietetyka Melanie stara się
zrzucić zbędne kilogramy.

W dzień uprawia sport, pilnuje diety i potajemnie podjada słodycze.
W nocy upija się klubie i pali papierosy, a potem do rana plotkuje z
koleżanką o seksie. Dbając o ciało, budzi w sobie kobiecość i zakochuje
się w starszym o 30 lat przystojnym lekarzu. Za wszelką cenę stara się
go uwieść. Naiwne uczucie stopniowo przybiera na sile i staje się
obsesją zdesperowanej trzynastolatki. Odkrywając własną seksualność,
Melanie rozbudza w sobie pożądanie. Czy uda jej się zdobyć obiekt swoich
uczuć?
"Raj: nadzieja" to trzecia (po "Raj: miłość" i "Raj: wiara")
część filmowej trylogii o cnotach chrześcijańskich (miłość, wiara,
nadzieja) Ulricha Seidla, którą scala tytuł "Raj", zainspirowana sztuką
teatralną Odona von Horvatha "Faith, Hope and Charity" z 1932 roku. Tak
jak w poprzednich dwóch częściach "Raju", Seidl pokazuje głębokie
pragnienie miłości i poczucia bezpieczeństwa, tym razem na przykładzie
wchodzącej w życie samotnej nastolatki (córki bohaterki pierwszej części
trylogii "Raj: miłość").