reżyseria: Marcin Latałło
scenariusz: Antoni Łazarkiewicz
zdjęcia: Marcin Latałło

Opis filmu:
Łódzka „Moja ulica" mieści w sobie dwa światy. Z jednej strony, szarą codzienność robotniczej rodziny Furmańczyków, która mieszka na Ogrodowej od pięciu pokoleń, a po zmianie ustroju poznaje smak biedy i z trudem wiąże koniec z końcem. Z drugiej, blichtr największego centrum rozrywkowo - handlowego w Europie Środkowej, które powstało w ruinach dawnej fabryki Izraela Poznańskiego. Co wyniknie z zetknięcia się dwóch krańcowo odmiennych rzeczywistości?
Reżyser przez pięć lat towarzyszył bohaterom, którzy na własnej skórze odczuli przemiany otaczającego ich świata i za wszelką cenę pragnęli odnaleźć w nim swoje miejsce. W „Mojej ulicy" losy konkretnych postaci stają się częścią szerzej zakrojonej opowieści o szansach i zagrożeniach transformacji ustrojowej. Ważnym bohaterem filmu Latałło pozostaje także samo miasto Łódź, w którym dążenie do rozwoju i modernizacji łączy się ze świadomością bogatej tradycji.

Marcin Latałło - Urodził się 9 marca 1967 roku w Warszawie. Skończył historię sztuki na
Sorbonie w Paryżu i studia na wydziale reżyserii filmowej w F.E.M.I.S.
również w Paryżu. Jako reżyser i scenarzysta zrealizował film"Ślad",
który był wyświetlany w polskim i francuskim Canal+, ponadto został
wyróżniony na MFFK w Krakowie i na festiwalu w
Łagowie. Napisał scenariusz do filmu "Odejście" i zrealizował warsztaty
filmowe dla dzieci Cine Kids. Zajmuje się również przekładaniem dialogów
i tłumaczeniem scenariuszy na język francuski i niemiecki.

ŚWITEŹ
Film jest adaptacją romantycznej ballady Adama Mickiewicza pod tym samym
tytułem. Opowiada historię tajemniczego jeziora, na dnie którego leży
zaklęte średniowieczne miasto. Świteź to apokaliptyczna opowieść o
zniszczeniu, cudach, odwiecznej walce dobra ze złem, wierze i nadziei.
Film powstał w warszawskim studiu animacji Human-Ark. Wszystkie postaci i
elementy pojawiające się w filmie są powołane do życia przy pomocy
specjalnej techniki, która wzbogaciła animację w żyjącą
tkankę faktury malarskiej. XIX wiek - epoka romantyzmu. W burzową noc
przez rozległy step mknie powóz z młodym Podróżnikiem. Błyskawice
zatrzymują go w środku lasu. Woźnica i konie zapadają w tajemniczy sen.
Oszołomiony Podróżnik wychodzi z powozu. Z ciemności wyłaniają się
złowieszcze postaci. Nagle bohater znajduje się w środku pędzących na
czarnych wierzchowcach żołnierzy, którzy wypuszczają nad jego głową
ogniste strzały. Uciekając przed niebezpieczeństwem trafia nad brzeg
pogrążonego w ciszy i spokoju jeziora. Mężczyzna niepostrzeżenie wpada
do jeziora, które w niezwykły sposób przenosi go do pradawnego grodu.
Staje się świadkiem ostatnich dni miasta Świteź, splądrowanego przez
najeźdźców, których widział w lesie. Kiedy miasto staje w płomieniach,
jego mieszkańcy szukają schronienia w kościele i modlą o cudowne
ocalenie do Boga. Wybawienie przychodzi # woda pochłania miasto wraz z
jego mieszkańcami i najeźdźcami. Rankiem okazuje się, że gród zniknął, a
bohater unosi się na powierzchni wody, otoczony przez setki nenufarów -
zaklętych mieszkańców Świtezi.

źródło: www.filmweb.pl , www.stopklatka.pl , www.kinoinfo.pl