Fabuła filmu Almodovara wcale nie jest prosta do opowiedzenia. Choć "Złe wychowanie" ma jednego narratora w postaci Enrique, to w miarę rozwoju wypadków do głosu dochodzą inne postacie, a on zaczyna "ukrywać" się nieco w tle. Film składa się z kilku historii, albo też kilku wariacji na temat tych samych wydarzeń. To, co zdarzyło się naprawdę, interpretacja zawarta w noweli napisanej przez Ingatia, historia, którą opowiada Enrique w swoim filmie układają się w jedną całość.

Mnóstwo tu przeskoków czasowych, a fikcja tworzona na użytek filmu, i za sprawą innego filmu, który kręcą bohaterowie (film w filmie) miesza się z rzeczywistością. Zdarza się nawet, że tę samą postać gra dwóch aktorów, więc całość wymaga uważnego oglądania.

Forma "Złego wychowania" jest niewątpliwie oryginalna. Zawierający elementy kryminału, melodramatu i komedii obraz wymyka się wszelkim klasyfikacjom, więc, jak to u Almodovara, nie warto nic szufladkować na siłę.

"Złe wychowanie" to przede wszystkim film świetny od strony artystycznej. Twórcom należą się brawa za reżyserię, ale też zdjęcia, montaż, scenografię, muzykę i grę aktorską. W "Złym wychowaniu" znajdziemy charakterystyczne dla Almodovara mroczne tajemnice, epatowanie seksualnością, przerysowania i intensywne barwy. Mniej za to humoru, ale i mniej wzruszeń, z których twórca zrezygnował na rzecz zdystansowanego opowiadania.

Streszczenie:
Na początku lat 60. dwaj chłopcy, Ignacio i Enrique, odkrywają w katolickiej szkole miłość, kino i strach. Ojciec Manolo, dyrektor szkoły i nauczyciel literatury jest świadkiem, a zarazem częścią tych odkryć. Te trzy osoby spotkają się jeszcze dwukrotnie - pod koniec lat 70. i w latach 80. Spotkania te zaważą nie tylko na ich życiu, ale i śmierci.
Do studia Enrique, młodego reżysera szukającego w brukowcach pomysłu na nowy film, przychodzi mężczyzna przedstawiający jako Ignacio. Jest aktorem w drugorzędnej trupie teatralnej, ale nie przychodzi tylko z prośbą o rolę. Zostawia Enrique opowiadanie oparte częściowo na ich szkolnych przeżyciach. Reżyser czyta tekst i dostrzega, że ich wspólna historia to właśnie gotowy scenariusz, którego rozpaczliwie szukał. Postanawia nakręcić film, ale Ignacio stawia jeden warunek: musi w nim zagrać główną, najtrudniejszą rolę. Między oboma mężczyznami rozpoczyna się pełna zaskakujących zwrotów gra o spełnienie własnych ambicji, zemstę i poznanie prawdy. Historia filmowana na planie przeplata się z odkrywaniem przez Enrique kim jest i co dotychczas robił Ignacio - a raczej człowiek, który się za niego podaje.

W "Złym wychowaniu" nie ma zdecydowanego podziału na bohaterów pozytywnych i negatywnych, choć film dotyka problemu winy i kary. Zapełniający ekran geje i transwestyci ze sztucznym biustem, w swoich perukach i barwnych fatałaszkach to postacie wielowymiarowe i bardzo przekonywujące.