Wenecja, rok 1763. W kościele pełnym wiernych i gapiów ma się odbyć chrzest. Siedzący w tłumie Giacomo Casanova z dezaprobatą obserwuje chrzest czterech Żydów. Wśród nich jest młody mężczyzna, Emanuele Conegliano.
Młodzieniec nie jest pewny, czy chce spocząć na łonie kościoła. Biskup
widząc jego zainteresowanie znalezionym w zakrystii tekstem „Boskiej
komedii" Dantego, przekonuje go, obiecując pełny dostęp do całej
biblioteki. W momencie chrztu, młody człowiek zostaje Lorenzem da Ponte…

Lorenzo przyjmuje święcenia kapłańskie, lecz jego przyjaźń z Casanovą
nie pozwala mu zejść ze ścieżki libertynizmu. Odwiedza kobiety i
prostytutki, ale przede wszystkim używa swego poetyckiego talentu do
pisania i rozpowszechniania tekstów atakujących Kościół i władzę
Inkwizycji. Po wieczorze spędzonym w szulerni w towarzystwie starego
hazardzisty, Lorenzo spotyka Annettę, jego córkę.
Zakochuje się w niej do szaleństwa. Wkrótce potem Święta Inkwizycja
skazuje go na piętnaście lat wygnania pod zarzutem przynależności do
masonerii i działania przeciwko kościołowi.

Szukając schronienia w bardziej liberalnym Wiedniu, Lorenzo zostaje przedstawiony ulubionemu kompozytorowi cesarza - Salieriemu i nowoprzybyłemu na dwór Wolfgangowi Amadeuszowi Mozartowi. Próbując zaszkodzić karierze Mozarta, Salieri przekonuje cesarza Józefa II, by ten zatrudnił nieznanego libertyna jako autora libretta do „Wesela Figara”.

Pierwsze dzieło Lorenza okazuje się sukcesem. Oklaskują go wypełnione po brzegi sale. W tłumie widzów odnajdujemy Annettę.

Mijają lata. Lorenzo i jego kochanka, śpiewaczka Adriana Ferrareso, jadą do zamku w Dux. Spotykają się tam z Casanovą, który nakłania Lorenza do kontynuacji współpracy z Mozartem, która zaowocuje napisaniem libretta do jednego z najpiękniejszych i najmocniejszych dzieł mistrza – „Don Giovanniego”.

Podczas wspólnych prób Lorenzo ponownie spotyka Annettę, obecnie uczennicę Mozarta. Miłość na nowo rozkwita….

źródło: www.stopklatka.pl , www.filmweb.pl , www.kinoinfo.pl