Film zainspirowany prawdziwymi zdarzeniami, które miały miejsce 37 lat temu w Londynie.
We wrześniu 1971 roku doszło w Londynie do brawurowej kradzieży w banku przy Baker Street. Złodzieje wydrążyli pod ziemią tunel do skarbca i ukradli ze skrytek depozytowych gotówkę i biżuterię wartości wielu milionów funtów. Nigdy nie znaleziono winnych i nie odzyskano skradzionych dóbr. Kradzież stulecia trafiła na pierwsze strony gazet, ale po paru dniach zapadła cisza, będąca wynikiem dekretu, ograniczającego swobodę wypowiedzi. Film rozwiewa tajemnicę, jaką owiana była ta historia. Nie tylko odkrywa przed nami zawartość skrytek bankowych, ale i prawdę o zatuszowanych wtedy sprawach morderstwa, korupcji i seks skandalu w kręgach rodziny królewskiej. W galerii uczestników tej mrocznej historii, sami złodzieje wydają się niewinni jak dzieci.

W filmie zobaczymy Jasona Stathama („Przekręt", „Transporter" 1 i 2, „Adrenalina", „Włoska robota") w roli Terry'ego, szemranego handlarza samochodów oraz Saffron Burrows („Enigma", „Klimt") jako Martine, odnoszącą sukcesy modelkę, która nakłania narzeczonego z dawnych lat i jego kumpli do obrabowania banku. Ponadto występuje plejada gwiazd brytyjskiego kina: Stephen Campbell Moore, Daniel Mays, James Faulkner, Richard Lintern, David Suchet, Georgia Taylor, Petere Bowes.
Film wyreżyserował Roger Donaldson ("Koktajl", "Gatunek", "Rekrut", "Prawdziwa historia"), wyprodukował Charles Roven („12 małp", „Miasto Aniołów", „Batman - początek", „Nieustraszeni bracia Grimm"), operatorem był Michael Coulter („Cztery wesela i pogrzeb", „Rozważna i romantyczna", „Notting Hill", „To właśnie miłość").

"Angielska robota" należy do modnego ostatnio w kinie nurtu filmów o napadach z mocno zawikłanymi intrygami i licznymi zwrotami akcji. Jednak na ich tle obraz Brytyjczyków wypada bardzo dobrze, zdecydowanie wybijając się ponad przeciętność. To spore zaskoczenie, zważywszy na fakt, że Donaldson (reżyser) był ostatnio w dość nierównej formie. Tym razem jednak opowiedział nam spójną, intrygującą i całkiem wiarygodną historię, okraszając wszystko brytyjskim humorem i sporą dozą wszelakiej rozrywki.
Świetnie została też dobrana obsada. Jason Statham urodził się do grania takich ról, a Saffron Burrows lśni w każdej scenie. Obok nich jest cała galeria mniej lub bardziej barwnych postaci, a każda z nich dodaje tylko posmaku ekscentryczności całemu przedsięwzięciu. Dzięki nim film ogląda się z wielką przyjemnością, nie jako dramatyczną rekonstrukcję prawdziwych zdarzeń, lecz jak czystej wody kino gangsterskie: nieco bajkowe, mocno zabawne i z całą pewnością dynamiczne.